Wednesday 9 November 2011

Worldwide Condemnation

محاکمۀ مدرّسان بهائی: گسترش اعتراضات
ژنو، ۱۶ آبان ۱۳۹۰ (۷ نوامبر ۲۰۱۱) - سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی


با روشن شدن اطّلاعات بیشتر دربارۀ محاکمۀ هفت مدرّس بهائی، اعتراض جهانی به آزار دانشجویان و معلّمان بهائی در ایران همچنان گسترش می یابد.

هفت مدرّس زندانی بهائی
(ردیف بالا، چپ به راست): محمود بادوام، رامین زیبایی، ریاض سبحانی، فرهاد صدقی
(ردیف پایین، چپ به راست) نوشین خادم، کامران مرتضایی و وحید محمودی

در روزهای اخیر، سیاست مداران در برزیل، دانشگاهیان در آلمان و ایرلند و یک گروه بین المللی از فیلم سازان برجسته، منع روشمند بهائیان از آموزش عالی در ایران، و یورش حکومت ایران به تلاش های غیر رسمی جامعۀ بهائی برای آموزش اعضای جوان خود، را محکوم کرده اند.

جامعۀ جهانی بهائی به تازگی دریافته که هفت مدرّس زندانی – که همه در یک اقدام خودجوش برای جامعه، معروف به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی، تدریس یا به آن کمک می کردند – در دو روز متفاوت، با دست بند و با پای در زنجیر، به دادگاه برده شدند. در آنجا در حضور وکیلان شان، رأی صادره و احکام به آنها ابلاغ شد.

دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو، گفت: «نه به متّهمان و نه به وکیلان شان رونوشتی کتبی از حکم نشان داده شد. اما ما از نوشته های حاضران در جلسۀ محاکمه می دانیم که این هفت نفر به 'عضویت در فرقۀ منحرف بهائیت، با هدف اقدام علیه امنیت کشور، به منظور پیشبرد اهداف فرقۀ ضالّه و سازمان های خارج از کشور متّهم شده اند.»

خانم علائی افزود که این داوری همچنین فعالیت های متّهمان عضو مؤسسه را جرم – و شاهدی بر هدف فرضی آنان مبنی بر براندازی دولت – معرّفی می کند.

دو نفر از این بهائیان، وحید محمودی و کامران مرتضایی، هر یک به پنج سال زندان محکوم شدند و برای دیگران یعنی محمود بادوام، نوشین خادم، فرهاد صدقی، ریاض سبحانی و رامین زیبایی احکام چهار سالۀ زندان صادر شد.

خانم علائی گفت: «مقامات به خوبی می دانند که اتّهامات به هیچ وجه حقیقت ندارند. منع حضور دیپلمات های خارجی در دادگاه – و فراهم نکردن اسناد کتبی از رأی صادره توسط قوۀ قضائیه – نشان می دهد که ادّعاها و اقدامات حکومت چقدر توجیه ناپذیرند، و نیز تبعیض دینی فاحشی را که در قلب این پرونده است، آشکارا فاش می کند.»

اعتراض مداوم

در پنج ماه گذشته از زمان بازداشت اولیۀ این هفت مدرّس، اعتراض به زندانی شدن آنها جهان را فرا گرفته است. دبیر کل سازمان ملل متّحد، بان کی مون ، همراه شخصیت های برجستۀ جهانی مانند برندگان جایزۀ نوبل صلح، اسقف دزموند توتو و خوزه راموس هورتا ، رئیس جمهور تیمور شرقی، هدایتگر انتقاد از اقدامات ایران بوده اند. در ماه اکتبر حدود ۴۳ نفر از فیلسوفان و الهیون برجسته در ۱۶ کشور طیّ نامۀ سرگشاده ای، علیه یورش به مؤسسۀ آموزش عالی بهائی اعتراض کردند.

جمعۀ گذشته، در ایرلند، بیش از ۵۰ دانشگاهی از مقامات ایران خواستند حمله به بهائیان را متوقّف سازند و به همه اجازۀ دسترسی به آموزش عالی را بدهند. آنها به آیریش تایمز نوشتند: «سخت است باور کنیم که حکومتی حقّ آموزش را از گروهی از دانشجویان سلب می کند. این اقدامات مشخّص می کند که مقامات ایران عزم کرده اند رشد و توسعۀ این افراد جوان را با محروم کردن آنها از آموزش صرفاً بر مبنای دین شان متوقّف سازند.»

در آلمان، حدود ۴۵ استاد برجسته نیز خواهان آزادی فوری هفت نفر شدند. آنها در نامه ای به تاریخ ۲۵ اکتبر به وزیر علوم، تحقیقات و فنّاوری ایران، نوشتند: «ما مطابق هنجارهای بین المللی، بر رعایت نامحدود حق آموزش عالی برای همۀ شهروندان کشور شما تأکید داریم...»

چهار روز پیش از آن، مارکوس لونینگ –کمیساریای دفتر خارجۀ آلمان برای سیاست حقوق بشر و کمک های انسان دوستانه – گفت: «متّهمان باید به موجب اصول قانونی از حقِّ داشتن یک دادرسیِ شفّاف برخوردار باشند.» رولف موتزنیخ، سخنگوی سیاست خارجۀ گروه پارلمانی سوسیال دموکرات آلمان، داوری را «ناپذیرفتنی و ناکشیبایی دینی را که [این رأی] منعکس می کند، تحمل ناپذیر» توصیف کرد، «حکومت ایران باید فوراً و ضرورتاً به تبعیض علیه بهائیان پایان دهد و به حقوق اساسی آنها مبنی بر آموزش و عمل به دین شان احترام بگذارد.»

هفتۀ گذشته، ۲۶ فیلم ساز، تهیه کننده و بازیگر از حکومت برزیل خواستند از حقوق فیلم سازان، روزنامه نگاران و مدرّسان بهائی دفاع کند و از ایران بخواهد فوراً آنها را آزاد نماید. از جمله امضاکنندگان این نامۀ سرگشاده، که گزارش آن در روزنامۀ برجستۀ فولای سائوپائولو منتشر شد، کارگردانان برجسته ای مانند هکتور بابنکو، اتوم اگویان، محسن مخملباف و والتر سالز بودند.

نمایندۀ فدرال برزیل، لوئیز کوتو – رئیس پیشین کمیسیون حقوق بشر کشور – در بیانیه ای به تاریخ ۲۰ اکتبر گفت: «ما همه از کاری که بهائیان در زمینه های برابری، عدالت و حقوق بشر در برزیل انجام داده اند، آگاهیم و بسیاری از ما نیز با کار آموزشی آنها در جوامع آشنا هستیم... چرا این افراد نمی توانند حقّ اظهار ایمان خود را داشته باشند؟»

نهاد پژوهشگران در مخاطره – شبکه ای بین المللی از بیش از ۲۶۰ دانشگاه و دانشکده در ۳۳ کشور که به ترویج آزادی آکادمیک و آزادی فکر، اندیشه، بیان، اجتماع و مسافرت اختصاص دارد – نیز به حامیان مدرّسان زندانی پیوسته اند.

این نهاد در ۳۱ اکتبر نوشت: «واقعیت ها حاکی از تلاشی برای محروم کردن افراد بهائی از فرصت های آموزش عالی در ایران است و باعث نگرانی جدی از کارزار گسترده تری برای محدود کردن عمومی توانایی اندیشمندان و پژوهشگران بر کار آزادانه در ایران است.»

«نهاد پژوهشگران در مخاطره با توجّه به تاریخ غنی اندیشمندی در ایران و حمایت باستانی آن از ارزش های پژوهشگری و جستجوی آزادانه، این یافته ها را به ویژه غم انگیز و تأسّف بار می داند.»

نقل از: سرویس خبری جامعه جهانی بهائی



No comments: